Dlaczego właśnie rzeka stała się symbolem naszych gabinetów psychoterapeutycznych? 
W odpowiedzi od razu przychodzi na myśl obraz meandrującego nurtu, który nieustannie płynie, niesie nowe doświadczenia i zmienia swoje kształty w zależności od warunków otoczenia. Tak też bywa w terapii – czasem trzeba zmierzyć się z głębią, przejść przez nieoczekiwane zakręty czy uspokoić wzburzone fale emocji. W tym procesie sporo zależy od gotowości, by wejść do wody, zamiast stać na brzegu.
W psychoterapii chodzi o przeprawę – może nie zawsze łatwą, bo nieraz wymaga konfrontacji z lękami i słabościami. Wciąż jednak to podróż w kierunku lepszego zrozumienia siebie. Rzeka jest tu symbolem ciągłego ruchu, którego nie da się zatrzymać.
Na naszym blogu znajdziecie cykl opowiadań zatytułowanych „Opowieści rzeki”. To forma arteterapii stworzona przez naszego kolegę z zespołu, psychiatrę Antoniego Brańskiego. W krótkich historiach bohaterowie – często niepozorni wędrowcy, poszukiwacze albo rozbitkowie – zmagają się z wyzwaniami, które mogą przypominać wyzwania w codziennym życiu każdego z nas. Każde opowiadanie zaprasza do refleksji, zachęca do stawiania sobie ważnych pytań i prób odnalezienia w sobie odpowiedzi.
„Opowieści rzeki” nie są zwykłymi tekstami – mają pomagać w zagłębieniu się w obszary, których na co dzień nie dostrzega się w pośpiechu. Sztuka potrafi poruszyć w nas struny, o których istnieniu być może nie wiemy, a przy tym uczy łagodności i wyrozumiałości wobec samego siebie. Taki właśnie jest cel arteterapii – połączenie opowieści z głębszym procesem wewnętrznym.
Zachęcamy do lektury „Opowieści rzeki” i zapraszamy do wspólnej podróży przez nurt, który potrafi zarazem wciągać i oczyszczać. Niech „Niebieska Rzeka” będzie bezpieczną przystanią, w której każdy może odnaleźć swój własny rytm przeprawy ku zrozumieniu, akceptacji i zmianie.
